Nieuwe Vide

Door onder meer Martijn Lucas Smit werd in 1997 het Haarlemse kunstenaarsinitiatief Nieuwe Vide opgericht.
Sindsdien programmeert Nieuwe Vide reeksen van tentoonstellingen, festivals en manifestaties met als kerngebied de hedendaagse beeldende kunst, maar met een steeds groeiende focus op de grensgebieden met andere vormen, disciplines en media.


Als uitgangspunt voor de programmering van Nieuwe Vide wordt de constatering gehanteerd dat het gebied van de jonge hedendaagse kunst, de kunst van nu, een steeds veranderlijk gebied is. Veel beeldend kunstenaars in deze tijd bevinden zich in een continu dynamisch proces, waarin zij steeds opnieuw het begrip van de kunst en hun eigen positie hierbinnen herformuleren. En ook de vorm die het kunstenaarschap kan aannemen is niet langer van tevoren bepaald en statisch -net zoals de middelen die de kunstenaar hiertoe ter beschikking staan. De hedendaags beeldend kunstenaar kan een schilder of beeldhouwer zijn, maar ook een cineast of vormgever, een animator of data-analist, een computerprogrammeur of een stripfiguur. Dit – en nog veel meer – behoort nog steeds tot het domein van de beeldende kunst.


vide3

‘FBCK/AV’, Bas van Koolwijk, 2007


Binnen de kunst is het juist dit zoekende dat Nieuwe Vide in haar programma onder de loep wil nemen; zoeken naar nieuwe definities, nieuwe vormen, media en gereedschappen, nieuwe podia. Zonder overigens het ‘beeld’ en de kwaliteit uit het oog te verliezen: ondanks alles blijft een goed werk een goed werk, en een niet goed werk niet goed. De pluriformiteit van de beeldende kunst van nu geeft Nieuwe Vide gestalte in jaarlijkse reeksen van tentoonstellingen, festivals, manifestaties, ‘gebeurtenissen’, die onderling vaak ongelijksoortig in aard en omvang zijn. Kleine, experimentele solo-presentaties in de eigen tentoonstellingsruimte bestaan naast grote samenwerkingsverbanden op meerdere lokaties tegelijkertijd. Sommige producties zijn minimalistisch en naar binnen gekeerd, andere zijn laagdrempelig en nadrukkelijk publieksgericht. Het een wordt geconcretiseerd in de openbare ruimte, het ander leidt een virtueel bestaan, alleen waarneembaar op het internet. De tentoonstellingsruimte heeft een bijzondere interesse voor ‘nieuwe’, elektronische media, niet zozeer om op dit terrein een specialist te willen zijn, maar simpelweg omdat zich in de elektronica nog steeds veel interessante experimenten ophouden. Met even veel inzet toont zij installatiekunst, tekenwerk of sculptuur, of produceert zij een papieren tentoonstelling, een tentoonstelling als boek.


vide2

‘groupshow’, Willum Geerts, 2007


Het is juist deze ongelijkvormigheid – op allerlei niveau’s – die Nieuwe Vide bijzonder belangrijk vindt. In de samenhang van het totale programma brengt zij verschillende opinies, achtergronden, technieken en media, verschillende instellingen en podia, soms ook verschillende generaties van kunstenaars bijeen. Hierbij zoekt Nieuwe Vide continu het debat en de discussie op. Tussen kunstenaars onderling, tussen kunstenaars en curatoren en uiteraard tussen hen allen en het publiek. Waar staat de kunst, wat wil zij bereiken, wat is mijn rol hierin, wat heeft dit te betekenen?


vide1

Trading Places, diverse kunstenaars, 2007, foto: Huig Bartels



Tussen 1997 en 2007 was Martijn Lucas Smit als curator verantwoordelijk voor het tentoonstellingsprogramma. Van 2008 tot en met 2010 begeleide hij als artistiek leider jaarlijks een nieuwe gastcurator, achtereenvolgens Tarja Szaraniec, Emilie Oursel en Emily Williams. Vanaf begin 2011 is hij niet langer werkzaam voor Nieuwe Vide.


www.nieuwevide.nl